زبان های برنامه نویسی می توانند با حل سریع معادلات و محاسبات پیچیده ریاضی به ستاره شناسان کمک کنند. این سیستم‌ها همچنین می‌توانند به پردازش و تجزیه و تحلیل داده‌ها کمک کنند که انجام آنها ممکن است زمان زیادی طول بکشد یا انجام آن برای انسان چالش‌برانگیز باشد.
ستاره شناسان به برنامه نویسی وابسته هستند. زیرا آنها را قادر می سازد تا حجم عظیمی از داده ها را پردازش کنند. اپلیکیشن های نجوم از طیف وسیعی از زبان های برنامه نویسی از جمله جاوا، C++ و متلب، پایتون و … استفاده می کنند اما زبان برنامه نویسی جدیدی به نام MARS وجود دارد!
Mars یک زبان برنامه نویسی نسبتاً ساده است، اما یک نکته وجود دارد: هر تابع و عبارت خالص است. این بدان معناست که تابعی که فراخوانی می‌کنید تضمین می‌شود که هیچ عارضه جانبی نداشته باشد، زیرا نمی‌تواند پارامترهای آن را تغییر دهد، متغیرهای سراسری را تغییر دهد، یا عملیات ورودی/خروجی را اجرا کند.
با این حال، Mars تمام ویژگی‌های مطلوب برنامه‌نویسی ضروری، مانند تخصیص متغیرهای محلی و حلقه‌ها را برخلاف سایر زبان‌های خالص ارائه می‌دهد. علاوه بر این، کامپایلر به طور خودکار اقدامات کپی و به روز رسانی غیرموثر را به عملیات آسیب رسان در محل تبدیل می کند.
یک سیستم نوع استاتیک قوی، انواع داده‌های جبری، عبارات سوئیچ تطبیق الگو، و توابع مرتبه بالاتر تنها چند ویژگی جذاب‌تر هستند که Mars از برنامه‌نویسی عملکردی الهام گرفته شده‌اند. Mars زبان برنامه نویسی کاملا کاربردی نیست و در مرحله آزمایشی است که می توانید از آن برای آزمایش محدودیت های برنامه نویسی اعلانی و ضروری استفاده کنید.
یکی از زبان های برنامه نویسی مورد استفاده در نجوم، پایتون است. پایتون در درجه اول در نجوم برای تجزیه و تحلیل داده ها و تجسم استفاده می شود.
پایتون یک موهبت برای همه بوده است، نه فقط برای نجوم. پایتون یکی از پرکاربردترین زبان های برنامه نویسی امروزی است. در واقع، در زمینه های مختلفی از جمله مهندسی، علوم فیزیکی و ریاضیات کاربرد دارد. سایر صنایعی که از آن استفاده می کنند شامل زمین شناسی و اکتشافات فضایی است.
پایتون به طور جدایی ناپذیری با جامعه آنلاینی که در اطراف آن توسعه یافته است، پیوند خورده است، جایی که برنامه نویسان از زمینه های مختلف، نمونه های کد و راه حل ها را در وب سایت هایی مانند سرریز پشته مبادله می کنند. بسیاری از مسائل مربوط به نجوم با استفاده از زبان برنامه نویسی پایتون حل شده است.
ساخت سیستم‌های تلسکوپ خودکار، ایجاد نقشه‌هایی از پدیده‌های نجومی مانند بارش شهابی، یافتن سیارات جدید و حتی پردازش داده‌های تلسکوپ فضایی هابل، همگی با آن انجام شده‌اند. با این حال، اکنون مریخ چگونه از این زبان استفاده کرده است؟
هدف پروژه مریخ 2020 ناسا انجام مطالعات زمین‌شناسی و هواشناسی، جستجوی مکان‌هایی که قادر به پشتیبانی از حیات بیولوژیکی هستند و یافتن نشانه‌هایی از حیات بالقوه مریخ بود. در 30 جولای 2020، مریخ نورد استقامت (Perseverance) از کیپ کاناورال با موشک اطلس7 به فضا پرتاب شد.
بیش از 470 میلیون کیلومتر را طی کرد. در پایه دهانه جزرو در مریخ، کاوشگر قرار بود به زمین بیفتد. در 18 فوریه 2021 بدون هیچ مشکلی پرتاب شد. پایتون در اولین تصاویر از سطح مریخ به زمین چهار دقیقه پس از فرود کمک کرد تا همانطور که می خواستند طبق برنامه پیش برود و همان رویدادهای مد نظر اتفاق بیفتد.
این زبان برنامه نویسی برای ماموریت مریخ2020 بسیار مهم بود. پنج دوربین که در مکان‌های مختلف در اطراف کاوشگر قرار داشتند، خودشان لحظات فرود را ثبت کردند.
بنابراین، براساس تجربه، در حالی که Mars هنوز به طور آزمایشی استفاده می شود، پایتون در قلب ماموریت های مریخ قرار دارد و در حال استفاده از آن حتی در حساس ترین فعالیت های مربوط به مریخ هستیم.
